De verjaardag van haar dochter? Die viert ze niet, want dat mag niet van haar geloof. Daten met voetballer Lars Veldwijk? Nee dank je, hij is geen moslim en bovendien te soft voor een man. BNNVARA trakteert kijkers op een 12-delige docu-serie over het leven van beauty-influencer Selma Omari.
Lale Gül begrijpt niets van deze keuze. ”BNNAVARA is toch progressief? Ze vieren bijna iemand die conservatieve waarden uitdraagt.” Dat vertelt ze in Goedemorgen Nederland op NPO 1. ”Ik heb me er enorm over opgewonden. Ik ben er heel boos van. Je ziet heel veel domme fragmenten, waarin Selma Omari bijvoorbeeld zegt dat mannen vrouwen moeten domineren. Ze moeten vrouwen dwingen op een bepaalde toon. Dat soort teksten. Ze kan niet naar een blanke psycholoog, want die snapt niets van de islam. Het gaat er constant over hoe serieus zij haar geloof neemt.”
Mooie theorie, schadelijke praktijk
Cultuurrelativisme is het idee dat de overtuigingen en gebruiken van een cultuur alleen vanuit die cultuur zelf beoordeeld kunnen worden. Het is daarmee moreel relativisme toegepast op het niveau van culturen en stelt dat een cultuur alleen ethisch beoordeeld kan worden met de waarden en normen van die cultuur. Volgens dit relativisme kan er geen oordeel worden geveld over welke moraal superieur is en in die zin zijn alle culturen gelijkwaardig. In de praktijk komt dat erop neer dat zaken zoals de doodstraf, vrouwenonderdrukking, kindhuwelijken en meer, in onze ogen inhumane gebruiken en regels, niet beoordeeld mogen worden door de witte mensenkinderen.
FGM
In haar jongste column voor De Telegraaf neemt Lale Gul het vaginaal verminken van meisjes als islamitisch ‘ritueel’ onder de loep. Daarbij spaart ze de burgemeester van de hoofdstad niet. “Tijdens Zero Tolerance Day, de dag tegen genitale verminking, sprak de Amsterdamse burgemeester Halsema de volgende woorden: ’Het gaat vaak om hele oude tradities die niet aan godsdienst gerelateerd kunnen worden of niet zomaar op een bevolkingsgroep geplakt kunnen worden. Het zijn oude tradities die aandacht verdienen en niet misbruikt moeten worden in een andere strijd, in polarisatie’. Dit fragment werd gedeeld op haar LinkedIn-pagina.”
Femke Halsema voelde zich genoodzaakt daar weer op te reageren. Zo laat zij weten dat deze quote teveel is losgerukt van de context. Een excuus dat vaak wordt gebruikt door beoefenaars van de ‘Newspeak’. En wel zeker een grote waarschuwing. Want Halsema begint met het veralgemeniseren van de gruwelijke islamitische seksmoord op vrouwen. En dat is, zo benadrukt ook Lale Gül, op z’n zachtst gezegd: contraproductief.
Ex-moslima’s
Beter is het om dit niet in bedachte, verzachtende omstandigheden te plaatsen. Maar, zoals Gül schrijft: “Wij vrouwen die geloven in mensenrechten en in de gelijkheid van man en vrouw, moeten juist totale schijt hebben aan deze ’traditie’. We moeten korte metten maken met deze totaal middeleeuwse, vrouwenhatende praktijken, en al die meisjes in Nederland die de komende jaren het risico lopen om ook hun clitoris en schaamlippen te verliezen en dichtgenaaid te worden, hier met hand en tand voor behoeden. Met deze toon roei je geen diepgeworteld idee uit. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden!”
Vrouwen, zoals Lale Gül, met een moslimachtergrond die zich openlijk bevrijdden uit dit masculien gedomineerde leven, worden veelal veracht. Met name in woke- en SJW-kringen. Plots hebben ze niet meer de aaibaarheidsfactorwanneer ze hun hoofddoeken hebben afgeworpen. Zo ook Assita Kanko.
Vals koningschap
Over cultuurrelativisme schrijft Assita Kanko in haar wekelijkse column: “We moeten rekening houden met bepaalde culturele achtergronden. Zelfs als die cultuur verminkt en doodt, tieners radeloos achterlaat en hen opzadelt met hulpeloosheid, agressiviteit en vals koningschap. Het is immers hún cultuur. Wat als specifiek gedrag, geïnspireerd door culturele waarden die voor ons westerlingen niet acceptabel zijn, gevolgen heeft voor de brede samenleving, dus ook voor mensen die geen deel uitmaken van die cultuur? Laat ons die cultuur of religie een aantal uitzonderingen geven in onze samenleving, luidt het antwoord van de cultuurrelativisten. Nou, dat is achterlijkheid accepteren ten koste van gelijkwaardigheid, respect en een veilige samenleving. Zo bouwen we parallelle samenlevingen op. Niet alleen als het gaat om vrouwenrechten.”
Strijders of terroristen?
Op social media word ik ruimschoots getrakteerd op cultuurrelativisme. Ik moet het sadistisch geweld van h*m*s begrijpen. “Zij doen zo wreed tegen de Israeli’s, omdat ze al jaren onderdrukt worden. Zij verkrachten die vrouwen, omdat het koloniale vrouwen zijn. Ze gijzelen Israeli’s en hongeren hen uit, omdat zij als Palestijnen tweederangsburgers zijn.” Dit klopt niet. Het is de cultuur van het islamisme, die als het ten dienste staat van allah, alle regels mag doen verbreken. En één van de hoofdopdrachten is om ‘De Joden de zee in te jagen. From the river to the sea’.
Poëtische Newspeak
Zo wordt tevens ‘poëtische’ taal gebruikt om grove mensenrechtenschendingen te verbloemen. Het is wat George Orwell ‘Newspeak’ noemde in zijn dystopische roman 1984. Het is woordgebruik dat wordt gecreëerd en beheerst door een totalitaire staat als instrument om gedachten, spraak en concepten die een bedreiging voor het regime vormen (zoals vrijheid, zelfexpressie, individualiteit en vrede) te begrenzen. Elke vorm van denken die zou kunnen afwijken van de voorgeschreven opvattingen van de Partij wordt beschouwd als thoughtcrime (gedachtemisdaad). Kenmerkend is met name het beperken van het vocabulaire en daarmee tevens het instrumentarium van het individu zelf. En wel om gedachtenvorming en politieke standpunten af te dwingen.
Newspeak is niet alleen fraaipraterij; het is ook datgene wat je wel en niet durft te benoemen. En wat de door jou gekozen media wel of niet melden. En zo kan het gebeuren dat niet h*m*s, maar Netanyahu (wiens straatje ik echt niet ga schoonvegen, in tegenstelling tot wat de pro-pallies met h*m*s doen) de meest gehate persoon is op de linkse aarde. Dat mensen tot de kruin toe ingepakt met terroristensjaals, niet kunnen wachten totdat de ‘Israelische havik’ voor het Haagse Hof gesleept wordt.
Hard op de inhoud
Blinde haat heet niet voor niks zo. Niet het oude electoraat van de linkse politieke partijen is veranderd, maar die partijen zelf hebben hun rug gekeerd naar hun voormalige idealen. Links heeft haar oren laten hangen naar de moslimcultuur. Ze paaien criminelen en radicalen om ze aan hen te binden en vinden het nog steeds raar dat hun voormalige kiezersschare is vertrokken. Die houden namelijk niet van dat scheve slachtofferisme. Het cultuurrelativisme met z’n Newspeak maakt dat religieus fanatisme belangrijker wordt geacht dan de met veel pijn en moeite gecreëerde democratische wetten. Denk Iran, denk Afghanistan en realiseer je dat dit ook hier kan.
Wat niet wil zeggen dat je je in alle bewoordingen kunt uiten over medemensen. Zo las ik vandaag nog een post van iemand die moslim-immigranten betitelde als ‘uitvreters’. De grens is het persoonlijke. In de discussie moet blijvend onderscheid worden gemaakt tussen een verderfelijke ideologie en de aanhangers. Dat geldt voor de islam en ook voor de westerse beschermers daarvan. Hoewel die laatsten vaak de eersten zijn die ‘ad hominem’ gaan.
Illustratie: goodfon.com
