De term moedermaffia komt uit het boek “Het vaderinstinct” van de Britse onderzoeker en journalist Adrienne Burgess uit 1999. Het is inmiddels opgenomen in het Algemeen Nederlandse Woordenboek.

Als in: een groep moeders die zich vol overgave stort op alle aspecten die bij het moederschap horen en bepaalde opvattingen heeft en uitdraagt over de juiste wijze van opvoeden en het vervullen van het moederschap, bijvoorbeeld over het geven van borstvoeding, bevallingsmethoden, kinderopvang en werken in combinatie met een gezin.

Machtsstructuren

Elke vrouw met kind(eren) in het Nederland van het derde millennium is ze wel tegengekomen. Of heeft ze over zich heen gehad. Of (de ergste) maakt deel uit van deze club van maffiosi. Berucht zijn hun afrekeningen. Onder elkaar spreken ze over en beschouwen ze elkaar als ‘Familie’. Er heersen machtsstructuren, want je moet doen wat de ‘capo’ voorschrijft. Voor je het weet lig je eruit en word je door de medemoeders als de vijand beschouwd en bij pech zelfs afgeperst middels moderne instagram-methodes.

‘Flaunt It’

Want pijnbestrijding bij bevallingen is voor watjes, baren doe je in je eigen badkuip met een doula en zodra de spruit eruit is ga je alleen nog parttime werken en met een goedgekeurde, peperdure kinderwagen joggen in het Vondelpark of in de bossages achter het Blaricumse ‘Rust Wat’. Iedereen moet namelijk wel zien dat je een verantwoord lid bent van de ‘moedermaffia’.

Momfluencers

‘Lekker laten gaan’, ‘negeren die hap’, of in ieder geval zo veel mogelijk, is het devies voor verstandige vrouwen c.q. moeders. Of liever gezegd wás. Verleden tijd. Want waar ze zich vroeger nog bezig hielden met hoeveel tijd en waar je kind moet slapen en welke draagdoeken er wel en niet verantwoord zijn, zijn ze inmiddels opgerukt (om niet te zeggen opgef•ckt) tot een brede maatschappelijke beweging. En waar ze misschien tot een jaar geleden nog de redelijk ongevaarlijke 5% van niet-DKTP-vaccinerende ouders vormden, zijn ze inmiddels uitgegroeid tot een brede maatschappelijke beweging met bekende Nederlandse vrouwen als influencers.

Zoet van buiten….

Ze noemen zich nu Vrouwen voor Vrijheid en #Moederhart. Wat kun je nou tegen hebben op vrijheid en wat is er mis met een moederhart? Niets en daarom zijn deze namen ook zo verneukeratief gekozen. Want als je in al die fraaie, lieve instagramverlokkingen tuint, steek je je kop in de strop van de ‘capo di tutti capi’. In het afgelopen coronajaar wist #Moederhart tientallen lokale afdelingen op te zetten met als motto: ‘Onze kinderen, onze keuze’.

Cosa Nostra

Van zoiets begin ik zonder Covid al naar adem te happen. Stel je voor dat er zou staan: ‘Onze honden, onze keuze’. Het land zou (terecht) te klein zijn, we zouden de dierenbescherming erop af sturen en de politie, als zou blijken dat er een nest niet-gevaccineerde doorgefokte viervoeters in een pand zat. Maar nu het kinderen zijn van eigen kweek, mag niemand zich ermee bemoeien. Of zoals zij zeggen: ‘Het is onze zaak’. Cosa Nostra op z’n Italiaans. Hun koters moeten ‘gewoon’ naar school, sport en muziekles, want anders lopen Bartje, Mereltje en Pietertje namelijk jeugdtrauma’s aan op.

Sneue kindertjes

In een brandbrief schrijven ze o.a.: “Ons moederhart slaat op tilt bij het idee dit nog langer machteloos aan te moeten zien, hoe een generatie kinderen en jongeren vastloopt in wat inmiddels vooral lijkt op een star, boekhoudkundig beleid dat (gefixeerd op virusbestrijding) hen compleet wegcijfert en opoffert. Wij doen met deze brief een oproep aan alle Nederlanders om dit tij te keren. Want het is nog niet te laat. En waar wachten we nog op?”

Pia is niet blij

Het wachten is uiteraard op een prik in de billen van al die knetterverwende etters en tot die tijd hen leren dat je soms ergens met elkaar de schouders onder moet zetten, dat een beetje pijn van een prikkie een heleboel andere pijn, ja zelfs wel doden kan schelen. Maar nee: ‘Het is mijn kind en daar doe IK mee wat IK wil. Ik zag afgelopen week zelfs een filmpje voorbij komen van Pia Douwes’ lied ‘Mijn leven is van mij’. Met dit misbruik van haar artistieke eigendom zal de zangeres niet echt blij zijn, maar in tijden van liefde en oorlog lijkt alles geoorloofd. En als we nou allemaal zouden beseffen dat die oorlog gevoerd moet worden tegen een virus. Een virus dat de kans kreeg door ons aller egoïstische consumptiegedrag.

Alleen maar liefde hûh

De Volkskrant kwam begin deze maand met een portret van de kloppende moederharten. Vrouwen met uitingen als ‘Dat je vol in je waarheid gaat staan’ en ‘Samen alleen maar liefde belichamen’. Ik krijg al jeuk van het opschrijven, maar allee: normaal zou ik zeggen ‘laat gaan’! Echter: het is niet normaal momenteel, dus ik ga nog even door. Want deze vrouwen, deze moeders verzuipen in hun eigen consumptiegedrag.

Consuminderen

Omdat ik in Het Gooi woon, ken ik het maar al te goed. In enorme villa’s, met aan de achterkant een zwembad en een trampoline en aan de voorkant minimaal twee Tesla’s op het gechlooreerde grint (uitgelicht bij avond), zitten deze vrouwen op hun duur geïmporteerde meditatiekussentjes in designer sweatpants hun mantra’s te neuriën, die zij tijdens hun luxe yogatrip naar India hebben geleerd van hun goeroes aldaar. Consumeren, met de klemtoon op ‘meer’, want manlief rost minstens 4x modaal binnen. Ondanks dat de gevolgen ervan zich aandienen, blijven zij zich al chantend in hun ego-bestaan manifesteren.

Weerstand

Dat zij nog geen corona hebben opgelopen, zoals de minder gefortuneerde medemensen in hun rijtjeshuizen, komt volgens hen door hun geweldige door de kosmos gegeven immuunsystemen. Hun Lottes, Lisa’s en Tijmens hebben die ook. Weg dus met mondkapjes, anderhalve meter en aan de lijven van hun kids geen testen en prikken.

#KutKaag

Hun feminiene energieën en sisterhood beperken zich heel maffiaans zuiver tot de eigen kring. Een van de initiatiefnemers van Moederhart is degene die tevens de hashtag #kutkaag lanceerde, die trending topic werd toen Sigrid Kaag een vaccinatiebewijs opperde. Op Facebook postte ze een fotoshopwerkje waarop de D66-lijsttrekker voorzien was van hoorns  met als ondertitel ‘The devil in disguise. Op naar de apartheid van deze tijd.’ Naar mensen die buiten ‘La Familia’ vallen, mag je dodelijk zijn. Nu nog in woorden, maar straks via een vaccinatiegraad onder de 95% ook letterlijk.

Bruine boterhammen, bruine partijen

Rond de Tweede Kamerverkiezingen werden de moederharten en de vrijheidsvrouwen pijnlijk zichtbaar. Ze hadden hun achterban namelijk opgeroepen om te stemmen op partijen die zich verzetten tegen de corona-maatregelen. Vrouwen die zich wekelijks naar de biologische winkel spoeden en zich voorstaan op hun duurzaam geïsoleerde woningen en dito overtuigingen, vinkten nu vakjes rood van ronduit bruine partijen. Ik ben er persoonlijk een etmaal ziek van geweest toen ik me realiseerde dat er 29 personen met ondemocratische standpunten via de democratische weg in onze volksvertegenwoordiging zijn gekomen.

Terug naar het jaar kruik

Ik ben verplicht erbij te schrijven dat er in de wereld van alternatieve denkers en eters genoeg weldenkenden zijn die hier niet voor verantwoordelijk zijn. Schiet dus niet op elke vrouw of man met yogamat of Afrikaanse boodschappenmand. Ik ben er namelijk zelf ook eentje. Maar een deel van deze mensen is verzand in spirituele arrogantie en egoïsme. Het effect van ‘The enemy of my enemy is my friend’: een bondje met bruin rechts als gevolg van een gemeenschappelijke vijand. Dat zijn de coronamaatregelen, met als heetste hangijzer uiteraard de vaccinaties. (terwijl vaccinatie en homeopathie op dezelfde principes zijn gestoeld). De laatste generatie moedermaffiosi verkwanselt de strijd van hun eigen voormoeders. Zowel in feministisch als in wetenschappelijk opzicht. Gelijke rechten voor iedereen, anticonceptie, antibiotica en vaccinaties hebben ons heel ver gebracht. #Moederhart? #Adderengebroed zul je bedoelen!

Onderstaande cartoon van Iris Boter laat zien hoe je ‘draakjes’ kweekt.

Beeld boven: Moederhart.nl
Beeld onder: Iris Boter.nl