In veel teksten over meisjes- of vrouwenbesnijdenis wordt erbij vermeld dat het niet om een moslimgewoonte gaat, maar om oude rituelen uit de volksoverlevering. Dit klopt niet en men meldt dit waarschijnlijk om niet voor xenofoob of moslimhater te worden uitgemaakt.
Gecut
Arabist Maurice Blessing schreef in TROUW al eens een essay over dit gecut aan de ~juist ja~ de k*t. Daarin doet hij helder uit de doeken dat het wel degelijk een islamitisch ‘ding’ is. Ook in nieuwere moslimlanden wordt het toegepast en tevens in streken waar we het helemaal niet verwachten, ver weg van Afrika en het Midden Oosten: namelijk in islamitische gemeenschappen in Maleisië en Indonesië.
Seksuele moord
Het woord besnijdenis is al misleidend, want daardoor zou je bijna gaan denken dat het zoiets is als besnijdenis van jongetjes, wat tenminste nog gezondheidsvoordelen biedt. In werkelijkheid is een meisjesbesnijdenis een seksuele moord voor haar leven. Daarom is de internationale term ook Female Genital Mutilation, kortweg FGM. De clitoris als epicentrum van de vrouwelijke seksualiteit is immers vernield en bij elke menstruatie, seks en bevalling lijdt de vrouw opnieuw, om nog maar te zwijgen over complicaties als ontstekingen, fistels en uitscheuringen.
Vakantie is ook een risico
En dat allemaal omdat in de cultuur en traditie verankerd ligt dat onbesneden (lees: gave) meisjes onrein zijn, omdat ze dan namelijk van seks kunnen genieten. Daarom zullen ze nooit trouwen en zijn ze daarmee veroordeeld tot een leven als paria in de samenleving. Het uitbannen van deze scha(n)delijke traditie verloopt moeizaam, vooral wanneer deze niet wordt ondersteund door wetgeving. Ontheemding en migratie blijken er vaak toe te leiden dat mensen teruggrijpen op oude tradities. Dat betekent dat Nederlandse meisjes, wanneer ze zoals nu, in de vakantie, terug gaan naar hun land van herkomst, wellicht alsnog ‘besneden’ worden.
Geen favoriet onderwerp
Op de een of andere manier vindt men het onderwerp van deze ‘rite de passage’ niet prettig. Ook mijn vriendinnen draaien vaak hun hoofd weg en kijken me vies aan als ik het erover heb. Naar aanleiding van een Gooisch evenement moest er een goed vrouwendoel gekozen worden voor de eventuele winst van de dag. Ik stelde voor dit naar de Denis Mukwege Stichting te doen (google maar eens), maar mijn tafelgenotes vonden dat niet prettig. Nee, Pink Ribbon was een beter doel. Immers dan kon je in je roze jurk met decollete nog even lekker gaan ‘shinen’, met als excuus dat je zo ontzettend maatschappelijk verantwoord bezig bent. Nu dan: Pink Ribbon is door allerlei malversaties op sterven na dood en het KWF Kankerbestrijdingsfonds is de rijkste ngo van Nederland. Dus zal ik op alle mij beschikbare media aandacht blijven vragen voor vaginale verminking van vrouwen.
De sunna (m’n reet)
Ik citeer Maurice Blessing: “Nu wilt u natuurlijk weten waar de grote meerderheid van de islamitische leefregels dán vandaan komt. Het eenvoudigste antwoord luidt: uit het gewoonterecht van het pre-islamitische Midden-Oosten. Dit werd voor de komst van de islam, in de zevende eeuw, in het Arabisch sunna genoemd, ‘het voorbeeld dat nagevolgd dient te worden’. En inderdaad werd dit begrip later geïslamiseerd tot wat de Palestijns-Amerikaanse wetenschapper Wael Hallaq, ‘s werelds meest vooraanstaande kenner van de klassieke sharia, ‘de profetische sunna’ noemt: het voorbeeldgedrag van ‘de Profeet’ en zijn metgezellen.”
Misogynie
“Zoals bekend gebruiken velen de eeuwenoude sharia-traditie (vrij toegankelijk via internet) als grabbelton om een ‘unieke’, vaak expliciet niet-westerse, ‘moslimidentiteit’ te creëren. En daarbij zijn natuurlijk die elementen het interessantst die haaks lijken te staan op ‘westerse’ waarden en normen. Misschien verklaart dit waarom wereldwijd onder moslims de populariteit van vrouwenbesnijdenis lijkt toe te nemen, juist op het moment dat het gebruik volgens de statistieken áfneemt onder niet-moslims. En, ook niet onbelangrijk, het verschaft ons informatie waarmee vrouwenbesnijdenis via de rechtbank effectief kan worden bestreden.
Harde cijfers en feiten (WHO 2020)
- Meer dan 200 miljoen meisjes en vrouwen ondergingen FGM, verspreid over 30 landen in Afrika, Azië en het Midden-Oosten
- Jaarlijks lopen meer dan 3 miljoen meisjes het risico om ook slachtoffer te worden
Moslima’s zijn mijn vriendinnen, maar ik ben geen vriendin van de islam
Echte feministes nemen het zeker ook op voor moslima’s is mijn stellige overtuiging. Ik neem het echter niet op voor de islam. We moeten in Nederland in de politiek, in het café, op TV, maar zeker ook op hogescholen en universiteiten leren eerlijk te praten over FGM. Er zijn godzijdank inmiddels genoeg jonge vrouwen van moslimhuize die doctoraal afstuderen en weten van de hoed en de rand. De echte revolutie moet mijns inziens van binnen de groep komen, maar ik vind tevens dat wij als westerse bevoorrechte seksegenotes, onze zusters mogen steunen in de strijd tegen deze seksmoord op vrouwen. Want hoeveel bloed moet er nog zinloos vloeien?
Neem het in elk geval aan van een vrouw die het aan den lijve ondervond en er dagelijks de gevolgen van ziet in haar kliniek: enter Dr Comfort Momoh! Het is een heel boud verhaal voor sterke magen…………
