In de besteller en de gelijknamige TV-serie De Dienstmaagd (NL titel) beschrijft auteur Margaret Atwood een dystopische wereld, die wellicht niet zo denkbeeldig is als gedacht. Binnen de grenzen van de voormalige Verenigde Staten heeft een religieuze beweging de macht gegrepen. In de Republiek Gilead dient eenieder naar de letter van het Oude Testament te leven. Vanfred, de vertelster, behoort tot de klasse der ‘Dienstmaagden’, die slechts één doel heeft: voortplanting.
Alleen ’s nachts in haar sobere kamer is ze vrij om zich over te geven aan haar illegale herinneringen: het lezen van boeken, haar eigen naam, het nu irrelevant geworden begrip ‘liefde’. Een geschetst regime over vrouwen dat tot even logische als huiveringwekkende vragen leidt: is dit een futuristisch schrikbeeld of de ware nabije toekomst?
In Nederland hadden we al groepjes modest moslima’s, tradwives, moederharten en nu zijn er tevens de deernkes van Bloeien In Vrouwelijkheid. Terwijl zelfs binnen de SGP vernieuwingen plaatsvinden, noemen zij het feminisme anti-christelijk. Deze orthodoxe dameskrans maakt tenenkrommende podcasts en filmpjes, waar markt voor is. Het evangelie van trouwen, poetsen, benen spreiden, je kostbare tijd, aandacht en energie besteden aan man en kinderschare.
Gelijktijdig zien we in de hele wereld dat het geweld tegen vrouwen toeneemt: schrikbarende cijfers over psychisch, fysiek en seksueel misbruik en femicide. De Britse overheid wil vrouwenhaat op dezelfde gaan behandelen als andere vormen van ideologisch extremisme. Dat maakte de minister van Binnenlandse Zaken Cooper vandaag bekend. Nieuw onderzoek moet zich o.a. richten op de zogenoemde incel-cultuur, mannen die zichzelf onvrijwillig celibatair noemen en op internet oproepen tot geweld tegen vrouwen. Misogyne influencers als Andrew Tate verspreiden hun gif digitaal en het blijkt bij allerlei conservatieve stromingen in het juiste pulletje te vallen.
Laat ‘The Handsmaid’s Tale’ alsjeblieft fictie blijven!
Illustratie: Hulu.com
