Het is mooi dat we Oekraïne steunen tegen het grote, totalitaire gevaar van Rusland. Maar de gewone Russen hebben er niks over te zeggen. Hun zonen worden zonder pardon bij hun ouders weggerukt om als 17- en 18-jarigen te dienen voor de oorlog van Putin. 70.000 lijkkisten, als ze tenminste geborgen zijn. Honderdduizenden geraakte familieleden. Waar we weinig empathie voor voelen. Uiteraard zijn de klappen aan Oekraïense zijde net zo erg.
40.000 dode Gazanen. Ook dat wordt geroepen en kunnen we nog minder goed checken dan die rond bovengenoemde oorlog. Duizenden doden aan Israëlische zijde. En ook nog gegijzelden, waarvan maar de vaag is of zij nog leven. Het IDF vecht tegen een soortgelijk gevaar als de Oekraïners. Namelijk tegen de enorme, machtige Arabische wereld die een klein streepje land, waar joden, arabieren, christenen, druzen en seculieren, van spierwit tot en met zwarte huidskleuren met en naast elkaar leven.
Totalitarisme
Zowel het Rusland van Putin als het Midden Oosten van de Islamisten vinden het ’terecht’ om nog meer land in te pikken. Terwijl hun respectievelijke gebieden reeds onbestuurbaar groot zijn. De enige manier waarop dat kan is totalitarisme en dictatuur. Lees: onvrijheid. Toch gaan massa’s mensen in het westen de straat op om te protesteren tegen de doden in Gaza, die door hun eigen hamas-terroristen ingezet worden als kanonnenvoer. Zelfs de baby’s, kinderen, gehandicapten en bejaarden. Ik heb nog geen demonstraties gezien om de huilende Russische moeders te steunen. Oorlogen worden door iedereen persoonlijk en/of door de gekleurde media geframed.
Bufferzônes
Israel en Oekraïne zijn beide bufferzones tegen regimes die ook ons Nederland bedreigen. Dat is dan ook exact de reden dat ze onder vuur liggen. Ver weg? Echt niet! Putin en de Iraanse leiders (die de machtigste kliek vormen in de moslimwereld) steunen elkaar en verdelen de wereld als ware het een potje RISK. Voor eigen gewin dus. Met nul respect voor mensenlevens. Of dat nu volksgenoten zijn of zogenaamde vijanden.
Focus of helicopter?
Veel inwoners van Noord-Israel (dat grenst aan Libanon) bivakkeren momenteel zuidelijker. Het zijn complete volksverhuizingen. En nee, ik heb niet gelachen om gewonden van de ontploffende piepers en walkietalkies van de afgelopen dagen. Ik zie wel dat de kracht van Israel daarin schuilt. Veel van de software en hardware is immers door hen ontwikkeld, al ver voor het internettijdperk. Het kiezen van zuiver één zijde van conflicten is net zo noodzakelijk als gevaarlijk. Mensen van nu focussen op één kant, waardoor ze het grote geheel jammerlijk missen. En dat focussen veroorzaakt hooligangedrag. Je kun alleen nog empathie voelen voor je eigen kluppie en de tegenstander mag creperen.
VN
Ooit werd de United Nations opgericht om dit soort conflicten te voorkomen of in juiste banen te geleiden. Nu maken vertegenwoordigers van compleet corrupte landen deel uit van die UN. De oorlogen (in Afrika woeden er ongeveer 12 momenteel, maar die halen het Journaal niet of nauwelijks) kunnen alleen maar stoppen als wereldleiders het geheel blijven zien. Europa met haar islam-vriendelijke opstelling dreigt het Paard van Troje binnen te halen. Nu reeds lijken deze mensen dominant op universiteiten en bij gekozen politieke leiders. Kijk uit naar wie je je empathie laat uitgaan.
Nooit meer dat?
Tenslotte bezondig ik me even aan een ‘godwinnetje’. In de jaren ’30 streefden de nazi’s ook de totalitaire staat na. Het was ze bijna gelukt. De vreselijke RAF-bommen op de Duitse steden en de nog ergere op Hiroshima en Nagasaki maakten onze ouders en grootouders weer vrije mensen. In de hoop dat hun kinderen en kleinkinderen dit niet nog eens zouden moeten meemaken. Mijn vader en moeder waren van respectievelijk 1925 en 1920. Zij legden me uit dat of het nou van ‘links’ of van ‘rechts’ komt: expansieve ideologieën luiden oorlog en geweld in. Onze vrijheid is kwetsbaar.
De ronde tafel
Hannah Arendt gebruikte daarbij de metafoor van de tafel. Die verenigt mensen die eraan plaats nemen, maar maakt het tegelijkertijd mogelijk een meningsverschil letterlijk op tafel te leggen en zo bespreekbaar te maken. Totalitarisme is precies het tegenovergestelde en de vernietiging van de wereld. Want een ruimte die verschillende gezichtspunten mogelijk maakt is immers ondragelijk voor een ideologie met slechts één doel, één volk, één leider.
Illustratie: FreePik
