In dagblad Trouw lees je sinds een tijdje niet meer het woord “blank”. Daarop ziet hoofdredacteur Cees van der Laan streng toe. Zo blijkt uit zijn bericht aan de lezers van afgelopen weekend. Wie het nog gebruikt (journalisten, columnisten, lezersbrievenschrijvers) ziet het veranderd in “wit”. Het b-woord is in de ban gedaan, net als het n-woord.
Als verklaring geeft de hoofdredacteur het voorbeeld van de term “blank” gebruikt in de leuzen die een groep racisten op de Rotterdamse Erasmusbrug projecteerde met de jaarwisseling. En die benaming voor de kaukasische mens zou superioriteit uitstralen. Net als de leus ‘white lives matter’ als variatie op ‘black lives matter’. Dat bepaalde doodgewone woorden en uitdrukkingen ook gebruikt worden door mensen met racistische motieven, daar helpt geen moedertje lief aan. En geen Jezus of God of Mozes, om maar eens een paar volledig ‘geaccepteerde’ stopwoorden te gebruiken.
Net als in de rest van de Nederlandse taal, worden de woorden “wit” en “blank” beide gehanteerd. Ik heb zelf altijd meer de connotatie van doorzichtig gehad bij het woord blank. Of van zandkleurig door het lied ‘Waar de blanke top der duinen’. Dat mocht ik overigens, welliswaar op school geleerd, thuis niet zingen van mijn vader, vanwege vermeende NSB-associaties. Waarschijnlijk taalt niemand daar nu nog naar.
En wat betreft huidskleuren: er is waarschijnlijk maar een handjevol echte witte mensen op de wereld. Hetzelfde geldt voor zwarte mensen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld zoogdieren, is er slechts één mensenras: namelijk homo sapiens. Een paard en een ezel kunnen nog nageslacht produceren, maar muilezels en muildieren op hun beurt zijn steriel. De natuur laat zich maar beperkt foppen. Mensen van alle uithoeken der aarde kunnen samen kinderen maken in alle soorten, maten en kleuren en hun kinderen ook weer. Enzovoorts, enzovoorts.
Zeggen dat mensen “van kleur” zijn, is feitelijk de domste opmerking ooit. We komen qua vel allemaal rechtstreeks uit de kleurloze woonmode van nu: lichtbeige, donkerbeige, lichtbruin, donkerbruin, hier en daar nog een rossig tintje, maar dan heb je het wel. En als je het op de keper beschouwt, dan heeft de tegenstelling zwart-wit een veel grotere negatieve lading. Denk maar aan ‘iemand de zwarte piet toespelen’ versus ‘een wit voetje halen’.
Taalnazi was ooit een bijnaam voor taalpuristen en/of komman*ukers. Imiddels kunnen we het gebruiken voor de witte mens die uit schuldgevoel voor het kolonialisme doorschiet naar totalitarisme. En daarmee speel je nou juist de echte nazi’s en racisten in de kaart. Ze lachen zich een kreuk, deze discriminerende minkukels. Het is exact wat ze wilden bereiken met hun op de Erasmusbrug geprojecteerde leuzen.
Woorden doen ertoe? Jazeker. Maar dat is tijd-, plaats- en persoonsgebonden. Het woord “wijf” zal bij veel mensen de haren ten berge doen rijzen, maar in bepaalde streken van Nederland is het een zeer positieve benaming. Namelijk: een vrouw uit één stuk! Bruin is voor sommige mensen een mooie kleur, voor anderen niet. Maar iemand “bruin” noemen, kan ook betekenen dat die persoon een echte nazi is. En wat te denken van een “roze” medemens?
Daarover gesproken. De taalnazi’s van dit moment hebben nog meer eisen. Als iemand mij vraagt om in plaats van zij of hij “hen” te zeggen en “hun” in plaats van haar of hem, doe ik dat. Maar als er sancties op staan, wordt het Noord Korea. Of Rusland, waar je kop er letterlijk af gaat en je romp verpakt in het IJ gevonden wordt. Ik ben op social media al eens ontvriend, omdat ik iemand “misgenderd” had. En toen moest ik (notabene van weer een andere Facebooker, die 7-vinkjes Luijendijk is) toch minstens vijf maal op mijn knieën mea culpa roepen en dat weigerde ik. En hoppa: ik werd gecanceld. En dat terwijl ik een multiraciaal, multicultureel, multireligieus wezen ben. En ook nog eens zonder seksuele voorkeur. Dat lijkt me voor vandaag genoeg uit de kast komen.
Dus: nu allemaal met elkaar naar bed! Deze opmerking heb ik even gejat van Adriaan van Dis, die dat ooit riep aan het einde van een racismedebat. En hij kan het weten. Hij werd als ‘bleekscheet’ geboren in een Indische familie. Zo snel mogelijk allemaal mixen met elkaar. Harder kun je de echte racisten niet treffen!
Illustratie: twee blonde labradors kunnen een nestje maken met zowel zwarte, bruine (van kleur), ‘rode’ als blonde (witte) pups. Als het maar ergens ‘verstopt’ zit in hun genen.
