Artikelen

Het belangrijkste avondnieuws op de staatszender van Iran werd zaterdag plots onderbroken. Tijdens de live uitzending verschenen beelden van Ayatollah Khamenei, omringd door vlammen en met een vizier rond zijn hoofd. Een hack met de boodschap "sluit je bij ons aan" en het webadres van de groep Edalate Ali waren te zien op het scherm. Verder stonden onderaan 3 foto’s van dodelijke slachtoffers van de protesten. Daarbij teksten zoals ‘doe mee en sta op’ en ‘het bloed van onze jongeren

Het lijkt voor velen het zoveelste politieke incident: de klachten aan het adres van Khadija Arib vanwege grensoverschrijdend gedrag, het niet melden aan de vermeende dader door voorzitter Vera Bergkamp en het niet inschakelen van een onafhankelijke vertrouwenspersoon. Maar het is niet zomaar een casus. Het is tekenend voor hoe het gaat op veel werkvloeren in Nederland. Al zou je van onze volksvertegenwoordiging toch wel wat anders mogen verwachten…… Alleen topje van de ijsberg zichtbaar Ongewenst gedrag op het werk

Elke dag zitten de wachtkamers van artsen vol met mensen: mannen, vrouwen, rijk, arm, kind, puber, volwassene, middelbare leeftijd, oud, wit, bruin, zwart, homo, lesbisch, hetero, bi+, trans en intersekse personen. Wij vinden dat iedereen dezelfde behandeling verdiend. Maar daar gaat het in de medische wereld nou juist mis. Iedereen heeft recht op zorg, maar wel op zorg die bij hem (m/v/x) past. Eeuwenlang keek men (ook) in de medische wereld door een feodale mannenbril.  “Norman” (de witte, heteroseksuele mannelijke 40’er)

Vroeger schaarde men het onder crime passionel of huiselijk geweld, maar dat klonk natuurlijk veel te gezellig en het maskeert de gendercomponent van dit probleem. Zo zijn vrouwen veel vaker slachtoffer en mannen veel vaker pleger. Ook lhbti+ personen hebben vaker te maken met alle vormen van geweld. En regelmatig (zo eens in de in de 10 dagen in Nederland) valt het slachtoffer in kwestie er letterlijk dood bij neer. Daarom is de internationale term daarvoor nu femicide. Omdat gender

Gisteren zag ik het weer in de rijen voor de kassa bij de Lidl. Mensen met hun winkelwagentjes vol met gesealde sixpacks water. Voor bij sportwedstrijden of voor op kantoor. Begrijpelijk, maar slim is het niet. Het water uit de kraan is goedkoper en stukken gezonder dan het water uit die plastic PET-flesjes. In weinig landen zijn de normen en de controles op kraanwater zo streng als in Nederland. Alle waterbedrijven hebben daarnaast vaak zelf nog striktere drempelwaarden om er

Op dit moment wordt in de Tweede Kamer het wetsvoorstel behandeld dat onder meer regelt dat transgenders eenvoudiger hun geslachtsregistratie kunnen wijzigen bij de burgerlijke stand. De politieke smaken en meningen hierover verschillen dag en nacht. Van de SGP: “God schiep hen, man en vrouw” tot aan D66-kamerlid en ervaringsdeskundige Lisa Van Ginneken: “Transmensen wordt nu het recht op zelfbeschikking op cruciale momenten in hun transitieproces ontnomen. De Transgenderwet dient er toe dat recht te zetten.” En alles er tussen

Raisa Blommestijn, presentator bij omroep Ongehoord Nederland, heeft de afschuw van velen over zich afgeroepen door meermalen het n-woord te gebruiken in een tv-programma dat deels ging over "blanken die door zwarten in elkaar worden geslagen". Ook racisme, namelijk "blankofobie" volgens de vrouw die momenteel op veel plekken in de media opduikt vanwege onder anderen haar felle anti-woke gedachtengoed. Vrouwen rukken overal op in de politiek en als opiniemakers. Ook in ultra-rechtse en/of oerconservatieve kringen. Ik vraag mij af: hoe

De aardgas-ravage in Groningen en Drenthe, de toeslagenaffaire, de uit huis geplaatste (gestolen) kinderen, de woningnood, de boeren versus milieu-oorlog, de Ter Apel-crisis. Moet ik nog even doorgaan? Er is feitelijk één heel groot probleem en die heet: de ambtenarencrisis. “Kein Mensch hat das Recht zu gehorchen” zei filosofe Hannah Arendt ruim een halve eeuw terug. “Je hebt niet het recht om te zeggen: ‘opdracht is opdracht’. Je kunt je niet verschuilen achter de wet die je zou moeten uitvoeren.

Een vierluik over de op- en neergang van de geliefdste zwarte man van Amerika. Vier uur over Bill Cosby: Moet dat nou?, dacht ik bij het zien van de aankondiging. Amerikanen zijn goed in lange gedetailleerde, maar soms ook zichzelf herhalende documentaires. Echter na deze gezien te hebben zeg ik: “Ja, dat moet!” Rolemodel We zien een reconstructie van ’s mans carrière en zijn voortrekkersrol voor de zwarte gemeenschap. Cosby blijkt een meester-narcist, omdat hij decennialang iedereen laat geloven in

Ik heb veel opgestoken van alle discussies rond de nieuwe transgenderwet. Inmiddels heb ik zoveel ontroerende, intelligente en overtuigende verhalen van transgenders mogen lezen en optekenen, dat ik moet accepteren dat de nadelen niet opwegen tegen de voordelen. Het liefste zie ik nog steeds dat de maatschappij non-binair wordt, maar als operaties, hormonen en een andere letter (m/v/x) in het paspoort ervoor kunnen zorgen dat iemand een gelukkiger bestaan krijgt: wie ben ik dan nog? Actie, reactie Het dwingende van